De Berner-Sennen is afkomstig uit Zwitersland. Honden van een stevig type werden daar naar alle waarschijnlijkheid al rond de Middeleeuwen gehouden. Van de voorlopers van de Berner-Sennenhond is bekend dat ze voornamelijk in de buurt van Bern gehouden werden. Ze werden gebruikt als bedrijfshond bij de kudden geiten en runderen, als waakhond op de boerenerven en als trekhond voor de melkkar.

In de tweede helft van de 19e eeuw drong de industrialisatie door in Zwitserland. Steeds meer boeren en herders gingen weg van hun oude bestaan en trokken naar steden en grotere plaatsen waar ze onder meer gingen werken in een fabriek als fabrieksarbeiders. Hierdoor was er minder werk te verrichten voor de talloze werkhonden en verminderde het aantal honden. De boeren en herders trokken zich van het lot van deze werkhonden weinig aan. De kynologen uit die tijd wel. Ze werden 'maar' als doorsnee boerenwerkhonden gezien. Dat de Berner-Sennen honden nog steeds bekend is is te danken aan een klein groepje kynologen die zich destijds het lot van de werkhonden wel aantrok. Een van hen was de leider kynoloog en Newfoundlander-fokker professor dr. Albert Heim. Deze belangrijke voortrekker van het ras zorgde ervoor dat de Berner-Sennenhond onder de aandacht kwam van kynologen in Zwitserland, en zich daarna uitbreidde naar Europa.